Dziewięcioletnia Emma jest uwielbianą przez widzów dziecięcą aktorką. Mimo młodego wieku gra główną rolę w znanym serialu, a jej życie to piękny hollywoodzki sen. Jednak tragiczny wypadek, w którym ginie mama Emmy, niszczy wszystko. Dziewczynka, niesprawna i dotknięta amnezją, zamieszkuje ze swoją ciotką, Whitney, kobietą bezdzietną, niezależną i całkowicie poświęcającą się karierze. Kiedy w życiu Whitney pojawia się bezbronna, wymagająca opieki siostrzenica, kobieta postanawia zrobić wszystko, aby jej pomóc, choć nie jest pewna, czy starczy jej sił. Nie wie jednak, ile cudów może się zdarzyć, gdy odważymy się otworzyć przed kimś serce.

Kiedy doktor Zofia Nibużanka dostaje propozycję pracy w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie, nie waha się ani chwili. W wojskowej placówce medycznej z otwartością wita się lekarki i traktuje je na równi z mężczyznami. Dla Zofii jest to szansa, żeby doskonalić wiedzę i umiejętności na wielu prężnie się rozwijających oddziałach medycznych i w nowoczesnych pracowniach. Poznaje tajniki radiologii, neurologii, hematologii i innych specjalizacji, które w przyszłości pomogą jej stać się doskonałą pediatrą, chociaż w skrytości ducha marzy o chirurgii. Pracę u boku najwybitniejszych specjalistów tamtych czasów przerywa wybuch wojny. Rzeczpospolita Ujazdowska – tak medycy nazywają swój szpital – funkcjonuje na bazie konwencji haskiej, ale jej regulacje są bezwzględnie łamane przez okupanta, a personel, zwłaszcza lekarze i pielęgniarki zaangażowani w konspirację, doświadcza wyjątkowego okrucieństwa wojny. Kadra oficerska zostaje wywieziona na Wschód i przepada bez wieści. Dopiero po latach świat usłyszy o Katyniu. Część lekarzy ginie w bombardowaniach, inni są wywożeni do obozów koncentracyjnych, zamykani w getcie albo torturowani w katowniach gestapo. Ocalali, a wśród nich doktor Zosia, starają się ratować pacjentów w warunkach urągających ludzkiej godności. Młodej lekarce jest tym trudniej, że jej mąż włącza się działania konspiracyjne oraz co chwilę docierają do niej złe wieści o losie najbliższych. Najgorsze przyjdzie jednak dopiero wraz z wybuchem powstania warszawskiego. W powieści ożywa przedwojenna Warszawa – losy fikcyjnych bohaterów przeplatają się z prawdziwymi wydarzeniami, w których uczestniczyli wybitni artyści, politycy i naukowcy dwudziestolecia międzywojennego. W powieści, wzorem poprzednich części cyklu, zostały przedstawione sylwetki autentycznych gigantów medycyny, takich jak Zygmunt Freud, Alois Alzheimer czy Kazimierz Funk. "Doktor Zofia" to ostatnia część cyklu Uczniowie Hippokratesa łączącego opowieść fabularną z przełomowymi wydarzeniami z historii medycyny.

Trzeci i ostatni tom drugiej serii „Cukierni Pod Amorem”. Tym razem autorka opowiada o wieku dojrzałym swoich bohaterek i latach 1970-2016. Monika wyjeżdża do Stanów i tam wychodzi za mąż za milionera. Teresa przenosi się z Gdańska do Łodzi, przypadek sprawia, że również zamieszka zagranicą. Lustrzane losy przyjaciółek znajdują zwieńczenie w Zajezierzycach. W Gutowie trwają przygotowania do pogrzebu Waldemara Hrycia. Burmistrz próbuje uniknąć politycznej odpowiedzialności za jego śmierć, jednak córka zmarłego zdecydowanie sprzeciwia się uczczeniu pamięci ojca przez nadanie jednej z ulic nazwy Rodziny Hryciów. Helena Hryć musi użyć podstępu, aby pochować męża w rodzinnym grobie. Ciężko pobity Zbyszek zastanawia się, czy jego wiarołomna narzeczona jest naprawdę w ciąży. Grzegorz Hryć przeżywa trudne chwile: jego romans z sekretarką został nagłośniony przez media, w mieście huczy od plotek, a żona naciska, aby pomagał w jej interesach. Mia i Maciek robią nieśmiałe plany na wspólną przyszłość. Tessa wyznaje Monice prawdę o swojej adoptowanej córce.

Kiedy socjopatyczna matka żegna swoją ukochaną córkę, to nie ma już nic do stracenia… Sarah A. Denzil, autorka bestsellerowego „Milczącego dziecka”, serwuje czytelnikom thriller psychologiczny pełen zakrętów i tajemnic – „Jedyne dziecko”. Ciało nastoletniej Grace odnaleziono w opuszczonym kamieniołomie. Według ustaleń policji – dziewczyna popełniła samobójstwo. Jednak w tę makabryczną wersję nie wierzy jej matka, Kat Cavanaugh, która wie, że jej dziecko nie byłoby zdolne do takiego czynu. Kat domyśla się, że śmierć ukochanej córki może wiązać się z jej przeszłością. Bo Kat nie jest taka jak inne matki, nie do końca jest też taka jak ludzie wokół niej. A teraz gotowa jest na wszystko, by poznać prawdę. „Nikt nie pojmuje tego, że Grace była jedyną osobą, dzięki której chciałam być dobra; bo widzicie, ja tylko udaję, że jestem rzetelnym członkiem społeczeństwa. Wystawiam na czas kosze na śmieci, uśmiecham się do ludzi wyprowadzających psy i stosuję się do przepisów drogowych, ale robię to wszystko wyłącznie po to, żeby nie ściągać na siebie uwagi.” Tragiczna śmierć nastolatki, traumy przeszłości i socjopatyczna główna bohaterka, która pragnie zemsty – to idealny przepis na doskonały thriller psychologiczny, który Sarah A. Denzil zrealizowała perfekcyjnie. Autorka świetnie sportretowała wewnętrzne rozterki kogoś, kto nie do końca jest taki jak powinien być, kto nie przeżywa emocji tak, jak inni wokół niego. A jednocześnie obserwujemy taką osobę doprowadzoną do granic, do krawędzi, do ostateczności. Teraz, gdy nie ma już nic do stracenia, to do czego może być zdolna? „Jedyne dziecko” to skomplikowany dreszczowiec, w którym Sarah A. Denzil snuje opowieść o żałobie, o zemście, o rozpaczy, ale dzięki wyjątkowej bohaterce i jej socjopatycznym skłonnościom całość nabiera ostrego posmaku. Autorka mogła popuścić wodze wyobraźni, wcielić się w skórę kogoś, dla którego nie istnieją hamulce moralne, wyjść poza utarte schematy bohaterów gatunku. Całość – chociaż niewyobrażalna i nieprawdopodobna – to świetny kawał thrillera psychologicznego, który nie pozwala się czytelnikowi nudzić i skręca w najmniej oczekiwanych kierunkach.

źródło okł.: https://w.bibliotece.pl

Ksiądz Jan Kaczkowski nazwał ją w jednym z wywidów "najintensywniejszą" znajomością. Pochodzili z dwóch różnych światów. Ona - Kapsyda Kobro-Okołowicz, zdeklarowana ateistka. Kiedyś szefowa fundacji Rak'n'Roll, sama doświadczona przez chorobę nowotworową. On - niezwykły ksiądz, twórca hospicjum w Pucku. Kapsyda pomagała księdzu Janowi w hospicjum. [z okł.]

Jest rok 1941. Alicja Sambor – lekarka chirurg – ucieka wraz z córką z Warszawy, gdzie dzień wcześniej jej mąż został rozstrzelany przez Gestapo. W trakcie podróży kobiety są świadkami wypadku, w którym ranny zostaje niemiecki żołnierz. Alicja, kierując się poczuciem obowiązku, ratuje mu życie i tym samym nieodwracalnie krzyżuje swoje drogi z komendantem Franzem Hizelem. W konsekwencji staje się wrogiem okolicznych mieszkańców i ukrywających się w pobliskich lasach partyzantów. Jej jedynym sprzymierzeńcem zostanie polski porucznik o pseudonimie „Zając”. Bohaterka, lecząc walczących po dwóch stronach barykady, będzie starała się udowodnić, że nie jest kolaborantką, a jedynie lekarką wierną złożonej przysiędze. "Wojna niszczy wszystko prócz miłości. Poruszająca opowieść o determinacji, odwadze i miłości ponad podziałami." Barbara Wysoczańska "Wstrząsająca sumieniem, boleśnie prawdziwa opowieść o kobiecie, która w myśl wyznawanych wartości, nie wahała się wznieść ponad własne cierpienia oraz uprzedzenia. Przejmująca historia ukazująca jakże ponadczasowy i bezcenny rodzaj bohaterstwa, które przecież niejedno ma imię." Zofia Brzezińska, „Rzeczpospolita” (z okładki)

Iga Stelmach jest czterdziestoletnią rzeźbiarką, która otrzymała zaproszenie do zamieszkania w Kunicach. W tej wsi stawia się na więzi międzyludzkie, a wspólnota jest jak rodzina. Ze szczególną estymą traktowani są artyści, których obecność jest chlubą miejscowości. Iga kupuje dom, w którym chce zacząć nowy rozdział swojego życia. Ma nadzieję, że tu będzie mogła powrócić do rzeźbienia. Przestanie się go bać… A ma powody, by do swojej ukochanej gliny podchodzić z dystansem i niepokojem. Po śmierci pięcioletniej córeczki zorientowała się, że kolejna bolesna strata, której doświadczyła, nie jest przypadkowa. Wszyscy bliscy, których utrwaliła w swoim najsłynniejszym cyklu "Oblicza", odeszli - dokładnie w takiej kolejności, w jakiej ich wyrzeźbiła. Świadomość tego była dla niej wstrząsem.

Ponure życie i nazwisko to jedyne, co rodzice dali Beyah. Resztę zawdzięcza samej sobie. Ciężko pracowała, żeby zdobyć stypendium i dostać się na wymarzone studia. Kiedy dwa miesiące przed wyjazdem na uczelnię jej matka niespodziewanie umiera, Beyah traci dach nad głową. Musi spędzić resztę lata z ojcem, którego prawie nie zna. Zamierza nie wychylać się i bezproblemowo przeczekać czas do studiów, ale jej nowy, przystojny sąsiad Samson torpeduje ten plan. Na pozór nic ich nie łączy. Ona wychowała się w biedzie, on pochodzi z bogatej rodziny. Jednak oboje lubią smutne rzeczy i natychmiast wyczuwają swoją wrażliwość. Kiedy sympatia przeradza się w namiętność, wspólnie postanawiają, że połączy ich tylko wakacyjny romans. Jednak gdy prawda o przeszłości Samsona wychodzi na jaw, Beyah musi się wycofać lub zaryzykować kolejny cios prosto w serce…

„Życie jest za krótkie, by tracić je na nieustanny strach, nie chcę już dłużej się bać”. Tragiczna śmierć Alan, kapitana drużyny siatkówki z liceum Freuda, wpływa niekorzystnie na morale niektórych zawodników. Nowy kapitan, Hubert, wyjeżdża więc z kilkoma kolegami na kilkudniowy obóz w Bieszczady. Chłopak liczy, że w ten sposób uda mu się na nowo tchnąć w nich ducha rywalizacji. Nie wie, że to miejsce stanie się areną dramatycznej walki o przetrwanie. Komu tak bardzo zależy na ich śmierci? Tymczasem Marta wraz z przyjaciółmi próbuje wrócić do normalności po tragicznych wydarzeniach. Ktoś jednak zna ich tajemnicę i grozi, że ujawni prawdę. Rozpoczyna się walka z czasem. „To niesprawiedliwe. To mnie powinna spotkać śmierć”. [okładka].

Małżeństwo z Jakubem miało być kolejnym etapem szczęśliwego i uporządkowanego życia Alicji. Nagła śmierć męża sprawiła, że każdy dzień stał się cierpieniem. Nielubiana praca bibliotekarki, powroty do pustego mieszkania i życie wspomnieniami nasilały depresję. Niespodziewana propozycja przyjaciółki stała się wybawieniem. Dzięki zmianie miejsca zamieszkania i zawodu zaczęła wracać do życia. W jej otoczeniu pojawia się tajemniczy mężczyzna o intrygująco niebieskich oczach. Alicja zostaje wplątana w nieplanowane zdarzenia… Czy można odnaleźć marzenia? Marzenia dawno zapomniane i ukrywane przed światem. Marzenia, o których istnieniu nie miało się nawet pojęcia. Kto oprócz Alicji je odnajdzie?

Milena Gajewska jest terapeutką w Instytucie Psychoterapii Alterego. Marta Woźniak trafia do jej gabinetu szukając pomocy po tragicznej śmierci swojej ukochanej siostry. Marta, zagubiona po utracie tak ważnej dla niej więzi, zbliża się do swojej psycholożki i w tej relacji szuka bliskości, bezpieczeństwa i ukojenia. Żyje z sesji na sesję. Na co dzień prowadzi rodzinny "Pensjonat na wyspie", ale to cotygodniowe spotkania z Gajewską nadają jej życiu sens i dają do niego siłę. W końcu Marta orientuje się, że sesje terapeutyczne to dla niej zdecydowanie za mało. Pod pretekstem kryzysu, zwabia psycholożkę do siebie. Dla Mileny szybko staje się jasne, że znalazła się w pułapce, że z wyspy nie może uciec, a jej klientka nie zamierza jej uwolnić. Marta za wszelką cenę próbuje zatrzymać przy sobie "zastępczą siostrę". Wierzy, że dzięki temu jej życie będzie nadal wyglądało tak jak kiedyś. Tyle, że Marta niewiele wie o swojej terapeutce, tak jak niewiele wiedzą o niej pozostali jej klienci. Milena Gajewska ma sekret. Jest obecna w życiu swoich podopiecznych bardziej, niż sądzą… Znacznie bardziej niż pozwala na to zawodowa etyka. Dwie kobiety na wyspie. Dwie różne historie. Co je łączy, co dzieli? I dlaczego są do siebie tak bardzo podobne?

Kiedy Ed ginie, świat wali się Zoe na głowę. Ale może jest jeszcze szansa, żeby odzyskała ukochanego męża? Znajdujesz swoją drugą połówkę… Niektórzy całymi latami mają miłość swojego życia tuż przed nosem, zanim wreszcie udaje im się ją odnaleźć. Zoe i Ed poznali się, gdy wkraczali w dorosłość - każde szło inną drogą, ale zawsze we wspólnym kierunku. Po latach, kiedy mają już za sobą pracę bez perspektyw i zmiany mieszkania, ich miłość wreszcie rozkwita. Wspólna przyszłość wydaje się łatwa do przewidzenia. A potem staje się coś niewyobrażalnego. Pewnego dnia Ed ginie w wypadku drogowym. Teraz Zoe musi odnaleźć się w życiu bez niego. Ale nie potrafi pożegnać się ze wspomnieniami. Jak mogłaby zapomnieć o chwilach wspólnego szczęścia, o pierwszym pocałunku, o wszystkim, co razem zbudowali? Postanawia, że musi powiedzieć mężowi wszystko, czego nie zdążyła mu wyznać. Może nie jest jeszcze za późno?