Kiedy socjopatyczna matka żegna swoją ukochaną córkę, to nie ma już nic do stracenia… Sarah A. Denzil, autorka bestsellerowego „Milczącego dziecka”, serwuje czytelnikom thriller psychologiczny pełen zakrętów i tajemnic – „Jedyne dziecko”. Ciało nastoletniej Grace odnaleziono w opuszczonym kamieniołomie. Według ustaleń policji – dziewczyna popełniła samobójstwo. Jednak w tę makabryczną wersję nie wierzy jej matka, Kat Cavanaugh, która wie, że jej dziecko nie byłoby zdolne do takiego czynu. Kat domyśla się, że śmierć ukochanej córki może wiązać się z jej przeszłością. Bo Kat nie jest taka jak inne matki, nie do końca jest też taka jak ludzie wokół niej. A teraz gotowa jest na wszystko, by poznać prawdę. „Nikt nie pojmuje tego, że Grace była jedyną osobą, dzięki której chciałam być dobra; bo widzicie, ja tylko udaję, że jestem rzetelnym członkiem społeczeństwa. Wystawiam na czas kosze na śmieci, uśmiecham się do ludzi wyprowadzających psy i stosuję się do przepisów drogowych, ale robię to wszystko wyłącznie po to, żeby nie ściągać na siebie uwagi.” Tragiczna śmierć nastolatki, traumy przeszłości i socjopatyczna główna bohaterka, która pragnie zemsty – to idealny przepis na doskonały thriller psychologiczny, który Sarah A. Denzil zrealizowała perfekcyjnie. Autorka świetnie sportretowała wewnętrzne rozterki kogoś, kto nie do końca jest taki jak powinien być, kto nie przeżywa emocji tak, jak inni wokół niego. A jednocześnie obserwujemy taką osobę doprowadzoną do granic, do krawędzi, do ostateczności. Teraz, gdy nie ma już nic do stracenia, to do czego może być zdolna? „Jedyne dziecko” to skomplikowany dreszczowiec, w którym Sarah A. Denzil snuje opowieść o żałobie, o zemście, o rozpaczy, ale dzięki wyjątkowej bohaterce i jej socjopatycznym skłonnościom całość nabiera ostrego posmaku. Autorka mogła popuścić wodze wyobraźni, wcielić się w skórę kogoś, dla którego nie istnieją hamulce moralne, wyjść poza utarte schematy bohaterów gatunku. Całość – chociaż niewyobrażalna i nieprawdopodobna – to świetny kawał thrillera psychologicznego, który nie pozwala się czytelnikowi nudzić i skręca w najmniej oczekiwanych kierunkach.

Iga Stelmach jest czterdziestoletnią rzeźbiarką, która otrzymała zaproszenie do zamieszkania w Kunicach. W tej wsi stawia się na więzi międzyludzkie, a wspólnota jest jak rodzina. Ze szczególną estymą traktowani są artyści, których obecność jest chlubą miejscowości. Iga kupuje dom, w którym chce zacząć nowy rozdział swojego życia. Ma nadzieję, że tu będzie mogła powrócić do rzeźbienia. Przestanie się go bać… A ma powody, by do swojej ukochanej gliny podchodzić z dystansem i niepokojem. Po śmierci pięcioletniej córeczki zorientowała się, że kolejna bolesna strata, której doświadczyła, nie jest przypadkowa. Wszyscy bliscy, których utrwaliła w swoim najsłynniejszym cyklu "Oblicza", odeszli - dokładnie w takiej kolejności, w jakiej ich wyrzeźbiła. Świadomość tego była dla niej wstrząsem.